Je zal er maar wonen
Het moet volgens mij de ergste nachtmerrie zijn van iedere huizenbezitter: je droomhuis blijkt op een plek te staan die niet langer veilig kan worden geacht. Gelukkig is dit voor de meesten van ons niet van toepassing, Nederland is immers een veilig land en echte natuurrampen komen hier over het algemeen genomen niet (meer) voor. Toch is er een regio in Nederland waar er mensen wonen die wel worden geteisterd door moeder natuur. En het ergste van alles: we hebben moeder natuur ook nog een handje geholpen ook.
De Nederlandse Energie Maatschappij
De Nederlandse Energie Maatschappij (ook wel de NAM genoemd), is een instantie die bij veel mensen in noordoost Groningen kwaad bloed zet. Je weet waarschijnlijk al wel waar ik het over heb: de gasboringen bij Slochteren. Verblind door de euro’s en de bijdrage aan de jaarlijkse schatkist, zagen de ministers in Nederland onvoldoende in wat ze nu daadwerkelijk aanrichtten. En die gevolgen zijn niet te ontkennen en ook best hevig. Gelukkig heb ik er zelf niet mee te maken, in mijn deel van Nederland trilt de aarde niet, maar op televisie was bij een documentaire wel te zien hoe groot de schade van de bevingen bij sommige huishoudens wel niet waren. Hele voorgevels met scheuren erin, scheef staande schoorstenen en huizen die aan het inzakken waren, het is daar helaas aan de orde van de dag.
Materieel, maar ook immaterieel
Toch is er niet alleen materiële schade, ook de mentale schade is bij sommige inwoners uit die regio groot te noemen. Sommigen zitten zelfs thuis omdat ze niet meer kunnen werken, omdat ze ’s nachts vanwege de angst voor een beving niet meer kunnen slapen. Bang dat ze zijn om in hun slaap verrast te worden door een misschien wel fatale beving. Het lijkt mij heel erg om met die angst te moeten leven. En het ergste van alles is nog dat je daardoor dus thuis komt te zitten: juist op die plek waar je de angst het meest voelt. Dat lijkt me een heel paradoxaal gevoel: thuis voelt niet meer als thuis. Het zijn wel van die dingen waarbij ik me realiseer hoe goed ik het dan heb. Een aarde die niet trilt, daardoor geen schade aanricht aan mijn huis en ook geen instanties waar je dan bij aan moet kloppen, omdat je ook nog maar eens moet aantonen dat die schade aan de huizen daadwerkelijk wordt veroorzaakt door de bevingen. Dat was een heel gedoe, maar dat hebben ze gelukkig wel afgedwongen.